Volleyball Is Life

VOLLEYBALL is life kasi yan na yung nagpapatakbo ng buhay ko ngayon. Kung hindi ako naglalaro wala akong sa school ngayon, wala akong scholar. Nagsimula akong magvolleyball nung Highschool. Numg mareject ako sa try out ng basketball ayun nagvolleyball na ako. Syempre nung una hirap na hirap ako kasi di ako marunong, tangahin mga ganun. Ang gusto ko lang kasi nun ay paglilibangan nung highschool pa lang ako. Kaya napapasok ako sa volleyball. Hanggang sa maging hilig, napamahal na ako sa larong ito. Kasi sa tuwing tatawag mga teamates ko, go agad ako kasi gustong gusto ko magkaexperience nun sa paglalaro. Alam nyo ba na madami ang naging napagdaanan ko nun sa paglalaro ng volleyball. Nandun na yung uuwi akong masakit ang katawan, basang basa ang lahat sayo dahil sa pawis, iyak at gulong dahil sa hirap ng training. Dumating din sa point na gusto ko ng sumuko nun,pero napagtatanto ko na kung gusto kong maging acholar in the college level of playing i need to trained hard today. So ayun nga nagagamit ko na yung knowledge ko sa pag vovolleyball nung highschool ngayong college. Na ngayon syang ginagamit ko sa pagaaral ko na makatulong makabawas bawas sa mga pang mtrikula ko. Kaya ganun ko na lang kamahal ang paglalaro ng volleyball. VOLLEYBALL IS LIFE talaga